Persoonlijke mensbeelden
- Annabel, Lisa, Jolijn, Vasthi, Nienke Hoogenberg
- 14 okt 2016
- 9 minuten om te lezen
Iedereen heeft een ander mensbeeld. In deze blogpost behandelen we onze persoonlijke mensbeelden. Wij hebben allemaal ons eigen mensbeeld besproken en in een kort stukje toegelicht.

Mensbeeld van Annabel
Wat is mijn mensbeeld? Voor deze opdracht heb ik hier nooit bewust over nagedacht, maar ben er wel altijd mee bezig geweest. Volgens de bekende Griekse filosoof Plato bestaat de mens uit twee delen: een lichaam en een ziel. Hier ben ik het met hem eens, want ik denk dat het lichaam een omhulsel is van je ziel. Zonder je geest ben je niets meer en blijft alleen het omhulsel van je over: het lichaam.
Ik geloof ook dat de mens ‘neutraal’ wordt geboren en dat door alle gebeurtenissen en invloeden van buitenaf wordt bepaalt of iemand zal uitgroeien tot een goed of een slecht mens.
Met de stelling dat iedereen een uniek wezen is ben ik het ook eens. Iedereen maakt eigen keuzes of je nou je hart gaat volgen of dat je iemand achterna gaat qua keuzes, maakt niet uit. Elke keuze die jij maakt is van jou en maakt jou uniek.
Zelf ben ik niet gelovig en richt mij voor een antwoord op de vraag ‘Hoe moet ik leven?’ niet tot God. Hoe ik wel moet leven weet ik niet en ik denk dat ik hier ook nooit achter ga komen. Ik probeer zo vaak mogelijk in het nu te leven en om mijn leven vorm te geven door mijn eigen keuzes te maken en mijn gevoel achterna te gaan.
Mensbeeld van Irel
Ik ben eigenlijk bewust geworden van mijn mensbeeld sinds ik de opleiding Kunst en Economie volg op de HKU. Daarvoor heb ik er nooit bij stilgestaan hoe ik mensen over het algemeen zie, maar wel vaak wat ik van een bepaald persoon vind. Dit is vaak niet echt een mensbeeld maar meer een vooroordeel of een indruk van een persoon. Nu ik over mensbeelden aan het nadenken ben herken ik wel verschillende punten die je kan bekijken bij mensbeelden. Zoals ‘de mens is van nature egoïstisch’, daar kan ik me eigenlijk wel goed in vinden. Dit herken ik ook bij mezelf, je handelt altijd uit eigenbelang ook al is het meestal onbewust. Als je aardig voor iemand bent door bijvoorbeeld gedag te zeggen hoop je dat diegene ook gedag terug zegt, en daardoor jou ook een goed gevoel geeft. Daarbij denk ik dat iedereen om me heen en ik zelf ook, een barbaar is. Als je kijkt naar het feit dat de barbaar (de horizontale mens) de wereld ‘verpest’ doet iedereen daar aan mee, ik denk dat dit begonnen is bij het ontstaan van de mens. Mensen wilden meer en beter, elke eeuw weer, dus dat heeft ons gebracht tot waar we nu zijn. Waar we ons afvragen of alle ontwikkelingen ons wel goed gedaan hebben. Maar er zijn natuurlijk ook romantische mensen geweest en die zijn er nog steeds wel, die proberen de wereld een andere kant op te duwen maar waar niemand naar luistert. Zelf weet ik niet wat het beste is om te zijn, of welke ontwikkelingen te ver gaan. We zijn in alles al zo ver dat we gewoon maar verder moeten gaan hoe we nu zijn. Bewust maar meelopend met de tijd, op het ene moment ons inzetten voor het milieu maar op het andere moment vrolijk er aan mee doen om het te verpesten.
Mensbeeld van Jolijn
Je eigen mensbeeld ontdekken is nog niet zo makkelijk. Je gaat het waarschijnlijk nu pas over nadenken. En er zijn zoveel verschillende principes die mensen hanteren. Zo hanteer ik ook principes waar ik in geloof. Ik ben mij gaan verdiepen in de mensbeelden en kwam voor mezelf uit op een romantisch mensbeeld. Dit heb ik gebaseerd op de volgende kenmerken: Ten eerste ben ik van mening dat de mens van nature goed is, dit kan dan nog wel veranderen door de soort opvoeding die je krijgt of door allerlei andere invloeden van buitenaf.
Naar mijn mening is ieder mens ook uniek op zijn eigen manier, iedereen heeft zijn eigen talenten en zijn eigen kunnen, willen en doen. Een mens is uniek omdat je voor jezelf beslissingen neemt die alleen voor jou van toepassing zijn. Ook heeft iedereen verschillende normen en waarden die hij of zij willen hanteren.
Voornamelijk ben ik dus een romantisch persoon met een romantisch mensbeeld. Terwijl ik af en toe ook nog wel rationeel kan denken, ik ben er namelijk wel van overtuigd dat veel dingen beslist moeten en ook kunnen worden door logisch en efficiënt na te denken.
Mensbeeld van Lisa
Ik vond het bepalen van mijn persoonlijke mensbeeld vrij lastig. Voordat we deze opdrachten moesten doen heb ik hier nooit zo bewust over nagedacht. Mensen zijn bijzonder. Er zijn zoveel verschillende mensen en gelukkig maar. Iedereen is uniek in zijn of haar doen en laten en dit maakt juist de mens zo mooi. Denk je eens in dat ieder mens hetzelfde zou zijn, dat zou dramatisch zijn. Juist dit unieke aan de mens maakt mij waarschijnlijk een romanticus. Ik geloof er heel erg in dat iedereen als onschuldig individu wordt geboren. En dat deze wordt gevormd door de situatie waarin en de mensen waarmee ze opgroeien. Op dat gebied ben ik dus een romanticus. Maar als je gaat kijken naar de mens en hoe deze zich verder ontwikkelt kan ik me niet helemaal meer vinden in het hele romantische beeld. Door de komst en invloeden van de barbaren is er veel veranderd. Alles moet tegenwoordig goedkoper en sneller. En er wordt weinig stil gestaan met wat dit voor invloed heeft op de wereld. Ik ben van mening dat we allemaal barbaren zijn. Bij de ene persoon is dit een groter deel van zijn of haar mensbeeld, maar er zijn ook mensen bij wie dit maar een klein gedeelte is. Ik ben me ervan bewust dat de wereld steeds sneller gaat en daar doe ik soms ook aan mee, in dat opzicht ben ik dus ook een beetje een barbaar. Toch probeer ik de romanticus de overhand te laten houden. Dit omdat ik vind dat dit een belangrijker beeld is dan de barbaar. De romanticus staat voor iets goeds, onschuldigs en ook erg bewust denk ik. Ik zou liever zien dat mensen hun mensbeeld vormen vanuit de Romantiek, dan vanuit het Barbarisme.
Mensbeeld van Maaike
Een mensbeeld is iets persoonlijks, en iedereen heeft een ander beeld over de mens. Daar ben ik zeker achter gekomen met deze blog. Wat ik erg leuk vind is dat inderdaad iedereen anders is, hoe zeer je ook met iemand eens bent over bepaalde dingen, toch ben je anders en denk je anders! Mijn mensbeeld is heel open en zuiver, komt denk ik omdat ik zelf een open persoon ben. Ik hou van de mens, omdat we mooie wezens zijn en allemaal uniek zijn. Iedereen wordt op de mooie en bijzondere manier ter wereld gebracht en is op het begin zo puur en onaangetast, dat het mij sterk lijkt dat je “slecht” wordt geboren. Hoe kan je slecht geboren worden? Hoe weet je nou op het begin wat goed of slecht is? Dat heb ik mij inderdaad vaak afgevraagd de laatste tijd, en vroeger al toen ik klein was. Wat ik al zei je wordt geboren als een puur klein wezen, en dan? Heb je een papa en een mama? Krijg je liefde en zorg? Heb je de kans om naar school te gaan? Heb je goede opvoeding? Ik heb dit gehad en heb dit nog steeds, maar voor sommige mensen geldt dit niet, die leven in andere leefomstandigheden. Ik denk dat als dit negatief is dat dit misschien wel schade heeft gemaakt bij hun. Misschien verschilt het per cultuur, land of zelfs per stad, ik weet het niet. Maar ik hoor vaak genoeg Nederlanders de zin zeggen “Wat ben ik blij dat ik in Nederland woon” . Want ja wij als mens in Nederland hebben het toch wel erg goed. Ik denk dus echt dat als een mens in een slechte omgeving leeft met negatieve invloeden, dat dit hen kan aantasten qua persoon. En zullen ze denk ik vaak sneller de slechte kant op gaan met hun leven. Maar ik denk ook dat dit niet zo hoeft te zijn, er zijn volgens mij ook genoeg mensen die er een positieve draai aan kunnen maken en van hun leven een beter iets willen maken dan hoe het was. Dus mijn mensbeeld is: een mens wordt niet slecht geboren, maar kan door bepaalde invloeden en slechte ervaringen, opvoeding of bepaalde omstandigheden aangetast worden, en zo misschien wel de slechte kant op gaan. Maar ik geloof erin dat elk mens puur geboren is, en zeker niet slecht geboren wordt.
Mensbeeld van Nienke Hoogenberg
Een persoonlijk mensbeeld kunnen geven vind ik moeilijk, omdat er naar mijn mening veel meer opvattingen dan één juist kunnen zijn. Toch zal ik proberen dit naar mijn eigen opvatting te verwoorden.
Iedereen is anders terwijl tegelijkertijd ieder mens dezelfde zekerheden heeft: je wordt geboren, je hebt dezelfde levensbehoeften en je gaat een keer dood. Waarom dan niet alle mensen hetzelfde zijn heeft volgens mij te maken met de omgeving waarin je opgroeit. Karakter bijvoorbeeld wordt doorgegeven via de genen van je (voor)ouders, maar de manier waarop je daarmee omgaat en de handelingen die je uitvoert zijn beïnvloedbaar.
Als een jongen met een opvliegend karakter wordt geboren in een gezin zonder structuur, regels, normen en waarden zal hij eerder op het verkeerde pad raken dan een jongen die geleerd wordt om om te gaan met zijn reacties en inziet hoe hij anders kan reageren.
Zelf zie ik graag het goede in een mens omdat ik geloof dat geen mens van zichzelf “slecht” is.
In de uitspraak “wie goed doet, goed ontmoet” geloof ik heilig. Een soort karma dat zowel positief als negatief kan uitwerken. Dat is ook waarom ik geloof in een samenleving waarin iedereen respectvol met elkaar om kan gaan. We hoeven niet allemaal hetzelfde te denken, er hetzelfde uit te zien en van dezelfde dingen te houden, maar we kunnen de verschillen wel accepteren en daarmee normaal naast en met elkaar leven. Op festivals als Lowlands wordt bevestigd dat dit mogelijk is. Daar heerst voor vier dagen een samenleving vol liefde, respect en waardering voor elkaar.
Om dit voort te kunnen zetten in de normale samenleving zal er ergens een knop om moeten bij de mensen die in een negatief denkend milieu leven. Naar mijn mening zijn mensen dus zeer beïnvloedbaar en worden zij gevormd door hun omgeving.
Dit is waarom ik mijzelf zie als een romanticus. Ik geloof dus dat de mens goed geboren wordt, ik hou van de natuur en ik doe bijna alles op gevoel.
Toch heb ik ook een barbaarse kant: veel dingen moeten snel gebeuren door een tijdsdruk die ik soms voel en door veel gebruik van een smartphone is mijn aandacht soms meer oppervlakkig dan dat het de diepte in gaat.
Mijn romantische bril heeft echter de overhand en daarom denk ik dat mij een romanticus kan noemen.
Mensbeeld van Nienke Hop
Ik denk dat ik mijn eigen mensbeeld kan samenvatten in twee zinnen: ‘de mens is van nature een egoïst’ en ‘Ieder mens is uniek’. Ik denk dat wanneer iemand geboren wordt, het karakter van deze persoon al vaststaat. Door de opvoeding van je ouders, de ervaringen die je meemaakt, of door een geloofsovertuiging waarmee je bent opgegroeid, kunnen deze karaktereigenschappen tot uiting komen, of juist niet. Ik geloof ook dat je tot op zekere hoogte zelf invloed hebt op de ontwikkeling van jouw karaktereigenschappen. Zo zou je je ‘slechte’ eigenschappen kunnen onderdrukken, en ‘goede’ eigenschappen juist kunnen hanteren. Ik ben ook van mening dat de mensen van nature een egoïst is, en dus altijd vanuit eigenbelang handelt. Daar zit natuurlijk wel een grens aan en ik denk dat dit weer bij elke persoon anders is (opnieuw: ieder mens is uniek). Nu zou je misschien denken: hoe kan ik egoïstisch bezig zijn als is bijvoorbeeld geld geef aan een goed doel? Nou, dat kan heel goed, want geef jij geld omdat je het zo belangrijk vindt om de arme mensen te helpen, of omdat je dan een goed gevoel over jezelf krijgt?
Mensbeeld van Vasthi
Om mijn eigen mensbeeld goed weer te geven in een kort stukje tekst, vind ik erg lastig. Als ik dan nadenk kan ik zeggen dat ik vind dat alle mensen egoïstisch worden geboren. Iedereen heeft een drang om te overleven en dat gaat soms ten koste van anderen. Als een baby iets wilt, bijv voedsel of verschoond worden, dan zal deze gaan huilen om te laten horen dat er iets moet gebeuren. We willen onszelf de pijn besparen dus kiezen voor onszelf. Het probleem hiervan is dat we de mensen om ons heen hier pijn mee kunnen doen. We zien de mensen om ons heen die ook voor zichzelf kiezen. Dit geeft ons motivatie om deze keuze dan ook te maken. Als de rest egoïstisch is waarom zou jij je dan anders gedragen? Ik geloof wel dat in de loop van de jaren iedereen zichzelf verandert en ontwikkelt. Er zal daarom ook echt een groep mensen zijn die zichzelf niet op de eerste plek zetten. Toch blijf ik denken dat onze eerste ‘instinct’ egoïsme is. Tegenwoordig draait alles om geld en macht. Wie heeft de meeste macht en wie staat boven wie. We hebben een drang om beter te zijn dan andere. We willen onszelf bewijzen om zo bij de hogere ring te horen. Om dit te bereiken moeten we aan onszelf denken en daarvan uit ook handelen. Wil je de top bereiken moet iemand anders aftreden. Wij mensen zijn zo gedreven dat we hier niet eens aan denken of realiseren. Daarom ben ik van mening dat ieder mens van nature egoïstisch is.
Comments