Centraal Station Den Haag
- Annabel
- 28 okt 2016
- 3 minuten om te lezen

Voor mijn column heb ik het Centraal Station van Den Haag gekozen. Voor de meeste mensen, vooral voor degenen die met het openbaar vervoer reizen, is dit het eerste wat ze zien van Den Haag.
Ook al is het station niet kenmerkend voor de stad, het geeft toch een eerste indruk.
Maar wat voor indruk geeft dit station? Hier ga ik in dit column dieper op in.

Vele stations zijn altijd bezig met het vernieuwen van het station en de rails. Dit blijkt soms nooit op te houden. Het
station van Den Haag vond ik er zelf ook erg nieuw uit zien.
Als je de trein uitloopt, kom je in een groot gebouw in de vorm van een kubus. Het dak en een aantal wanden zijn van glas, waardoor er veel daglicht in het station naar binnen valt en de ruimte groter lijkt. Alles is heel strak en gemaakt van metaal. De enige kleuren die je tegenkomt zijn blauw en geel, de kleuren van de NS.
Zoals op elk station zijn er bijna altijd mensen aanwezig die druk in de weer zijn. In Den Haag is dat net zo: veel mensen haasten zich naar hun perron of kopen snel wat in een van de vele winkels van het station.
Snelheid, daar draait het nu om in de stations. Als voorbeeld de vele treinen die komen en weer vertrekken voordat je het doorhebt, maar ook de winkels die nu zo zijn gemaakt dat je een bezoekje kan afleggen die maar een minuut van je tijd kost. Kijk maar naar de AH To Go, waar ze zelfscan kassa’s hebben en je er dus zo in en uit bent.
Je kan dus zeggen dat het station best wel barbaars is door de snelheid, weinig gebruik van kunst in de architectuur en technologische ontwikkelingen i.p.v ambacht.

Toch zijn er ook eigenschappen van de romantiek terug te vinden. Ze hebben namelijk op elk station, dus ook in Den Haag, een piano neergezet waarop de tekst Play me staat. Iedereen kan hierop spelen en er zijn hierdoor veel filmpjes uit voortgekomen die viral zijn gegaan. Voorbeelden hiervan zijn wanneer iemand de piano bespeeld en samen zingt met de vele mensen die om de piano heen staan of juist wanneer een artiest (zoals Birdy) er een paar nummers op speelt. Als er iemand piano speelt, voelt het heel even alsof hij de snelheid en de haast verbreekt in het station. Je moet soms gewoon even stilstaan en genieten van de muziek die wordt gespeeld en de ruis om je heen vergeten.
Ook zijn er een aantal kunstwerken in de stations komen staan. Dit zien we terug aan de enorme lamp die in het midden van de hal in Den Haag hangt. Deze lamp bestaat uit allerlei lampjes die knipperen en is een soort sculptuur geworden die hangt.
Deze eigenschappen maken het station een stuk romantischer en is dus wat aantrekkelijker voor de wat meer romantisch ingestelde mens. Er is namelijk gedacht aan kunst, waar een romanticus veel waarde aan hecht. Maar ook aan een instrument, waarmee je bijvoorbeeld je gevoel kan uiten.
We kunnen zeggen dat het station meer zijn barbaarse kant laat zien door de constante vernieuwing en de snelheid, maar dat het ook romantische trekjes heeft zoals de piano en de lamp in het midden van de hal.
Natuurlijk geeft het station iedereen een andere indruk, maar door de toepassing van beide mensbeelden geeft het station (ook al is het maar klein) aan een groot publiek een positieve indruk.
コメント